eğer kalp hissederse; sınır olmaz mesafe
uzak dediğin diyarlar , yakın olur kalbine
hissetmeyen bir kalpte boşa arama latife
biz demeyi bilen gönül, sığdırır kalbi, kalbine.

sol yanımda kaynayan kıpır kıpır bir damla
anla, bu kalp seni seviyor ne olur artık anla.
inan, sesini duymak bile yetiyor yüreğime
inan, sesine sevda olmak beni getirir kendime.

bazen soruyorum kendime eksilirmi duygular
aklımda binbir soru kalbim kendinden emin
kanayan yüreğime çare, hangi gözyaşı sular?
senin olmadığın bir hayatı tek başıma neyleyim.

gözyaşına yenik düşen avare bir bahtsızım
göğümün gönlünden kaybolup gitti yıldızlar
gülsemde içimde aaahhhh ! inleyen o yar, sızım
ruhum param parça , içim sızım sızım sızılar.

öyleyse /ey kalbi olan/
nadide bir çiçeğin güzelleştir ömrünü
en ufak bir hareketle kırma onun gönlünü
çiçekler nazenindir, alınır her bir sözden
öyle hassas davranki, sakın düşmeyesin gözden.

biliyor musun?
insan, en derin mutluluğunu, kendi gözyaşlarıyla karşılar
lakin, yaş kalmayan gözlerde, üzgün ve manasızdır bakışlar
sönmesin kalpteki ümit ışığın, kendinden kaçmana gerek yok
bir göz bile kendi kendini göremez ama, yürekte oluşur ışıklar...

yusuf erdoğan