Ağlasam, hemde doyasıya beni, beni kırdıkları için ağlasam
Ağlasam, geçmişte kaybettiklerim gelecekte kazanamayacaklarım için ağlasam
Tabiatın bağrında yaşayan çirkinlikleri gözle gördüğüm ama birşey yapamadığım için ağlasam
Uzanmak isteyip erişemediklerim, vermek isteyip olmayan imkanlarım için ağlasam
Ama en önemlisi isyan edemediğim için ağlasam

Şimdi anladınmı dostum niye ağlamadığımı ?

Biraz hümanist, biraz faşist, biraz komünist duyguların esiri olduğum için ağlasam
İnsanı, doğayı güzeli sevdiğim için ağlasam, tutsam bir gülün dalını uzatsam dağlara
Ellerim kanasa dikenleri batsa hiç bırakmadan tutsam ve ağlasam
Bıkmadan, usanmadan, yorulmadan, hemde doya doya ağlasam

Birgün görürsen beni boş bir sokakta, bakma yüzüme üzülme gözyaşlarıma

Bilki gözyaşı değil gözlerimden akan başı dik mutluluğun damlaları


1982 Erzurum
2001 Elazığ