Uhud Dağı bir harp meydanı..
Efendimiz (sav) in Uhut bizi sever
Biz de Uhut’u buyurduğu çile meydanı
Acının kor olup yüreklerin dağlandığı Uhud dağı
Ben emretmeden yerinizden ayrılmayın diye buyurduğu mübarek mekân..
Heyhat o da ne? Ortalık karışıveriyor birdenbire
Muhammed (sav) öldü diye bir kara haber yayılıyor her yere ..Musab Bin Umeyr kanlar içinde yatıyor yerde..Sultanlar Sultanına benziyor diye şehit edilmiş ermiş şehadete
Zengin ailenin gözde evladı
Canını fedâ ediyor Alemlerin Efendisine..

Saldırıyor bir nasipsiz
Meleklerin bile bakmaya kıyamadığı
Gül yüzlü Sultanlar Sultanına
Bir miğfer saplanıyor o anda
Kırılıyor Efendimizin mübarek dişleri
Dilese Allah Rasülü daha o kan akmadan
Yere inecek Allah’ın gazabı ilahisi
Kanlar içinde kalıyor gül yüzlü cemali
Merhamet timsali susuyor
Sabrediyor her zamanki gibi
"Allah´ım! Kavmime doğru yolu göster!
Çünkü onlar bilmiyorlar" sözleri dökülüyor yüreğinden inci gibi..
Ubeyde bin Cerrah çıkarıyor dişleriyle Kainatın Sultanının yüzündeki miğfreri
O’nun da kırılıyor bir anda dişleri can sunuyor Efendimize güzide sahnesi..

Çıkıyor Hz Hamza ’Allahın aslanı!’
Savaşıyor gözü kara o mübarek canı umrunda mı?
Bir an Vahşi hedef tahtası yapıyor Kainatın Sultanının amcasını
Ciğerinden vuruyor yıkıyor Hz. Hamza’yı
Yer ağlıyor, gök ağlıyor Hamza yatıyor yerde
Yürek deşilmiş tanınmıyor hiçbir şekilde
Uzuvları parça parça olmuş
Yanıyor Efendimizin ciğeri pare pare olmuş bakıyor süt kardeşine
Gözyaşları dökülüyor acıyı yaşıyor en derinde
Şehidini yıkıyor inciler dökülen gözleriyle..
Sana kurban olurum Ya Rasulallah
Nasıl kıydı sana Vahşi
Sonradan Vahşi çok ah etti ama ne çare..
Ama olan oldu bir kere dönülmez yola girdi eyvah
Zaman hiçbir zaman merhem olmadı Fair i Kainat Sultanının yarasına.. . Hüznü sonsuz..
Vahşi’nin gün gelip de İslama girmek isteyişine nedamet içinde pişmanlık duyan yüreğine kayıtsız kalmıyor..
Tebliğ ediyor dini mübin Islamı amcasının katiline..
Ama ...
Eğiliyor fısıldıyor usulca kulağına..
"Mümkünse bana fazla görünmemeye çalış
Seni her gördükçe Hamza’yı hatırlar
ve sana gereken şefkati gösteremeyebilirim böylece sen talihsizliğe itilmiş ben de vazifemi tam yapmamış olurum"nidasıyla
İman nuru giriyor günah kirleri yıkanıyor Vahşi’nin..
Lakin Vahşi mahsun..Yarım kalmış bir şiir..
Yarım kalmış bir beste gibi adeta..
Adının arkasında ’radıyallahu anha’
Saklanıyor direklerin arkasına
Görünmemek için Kainatın Sultanına..

Birinci bölüm sonu..