2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
611
Okunma
Atarım zarrı hep yek gelir.
Düşeş bana uzak kalır.
İyi dediğimde bu gönül hep yanılır.
insanların insanlığına ne oldu.
Zaman değil insan değişti.
Doğruyla yanlış birbirine karıştı.
Güven azaldı mesafe çoğaldı.
Vefa çoktan unutuldu.
Görünen köy kılavuz istemez.
Her şey ortada inkar edilemez.
Tabiki her dediğin olmaz.
Ama bu kadarı da kabulenemez.
Alem yanlışa uymam onlara.
Varsın yalnızlık arkadaş olsun bana.
Sonradan pişmanlıklar gelmesin kapıma.
Ne gerek var bilerek üzülmeye.
Kendi düşen ağlamaz.
Timsahın göz yaşı misali.
Kendine inananı bulamaz.
Ettikleri kendine beni bağlamaz.
Sözlerim sıradan sözler.
Ama gerçeklerde yeri olanlar.
Belkide önemsiz görür okuyanlar.
Azda olsa var değer verenler.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz