En güzel sözcükte, saklıdır nihan
Tebessüm-ü hande, dudaktan düşen
Sararken yüreği, aşk-ı nagehan
Asumanda yıldız, bu sevda Ruşen

Özelim, güzelim, vech-i ahsenim
Yıllanmış sevdamla, dolu mahsenim
Bağlandım, ram oldum, sana ruhsenim
Çöller senle olur, bir gül-i gülşen

Aşk denilen duygu, sararken ser’i
Yansıyor yüzüne, gözünün feri
Kahkaha çınlatır, o an her yeri
Nasıl da coşarsın, gelince neşen

Ayrılık denen şey, hep bizde gani
Kalp denen şu uzuv, cız derya hani
Yıllar sonra bulup, sarınca seni
Bir damla yaş oldu, didenden düşen

Hazan mevsimin de, açıyorken gül
Ben oldum o gülde, bir şeyda bülbül
Muradın şemini, yakarken gönül
Çile dergâhın da, ben oldum pişen

Sevda çerâğın da, umutlar coştu
Mahmur bakışların, ne kadar hoştu
Şamdanlar altın da, köşkümüz loştu
Neden ararsın ki, cevher de desen

Aşık Lüzumsuz’un, bakışı başka
Dayanır mı bilmem, kalbi bu aşka
Tanısaydım seni, önceden keşke
Sarıyor ruhumu, bastıran besen

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

NİHAN: Gizli
HANDE: Gülme, gülüş
NAGEHAN: Ansızın, birdenbire, vakitsiz
ASUMAN: Sema, gökyüzü
RUŞEN: Aydın, parlak
VECH-İ AHSEN: Güzel yüzlü
MAHSEN: Toprak altında, depoloma, demleme yeri
RUHSEN: “sen cana can katıyorsun” anlamında kullanılan
bir sözcük
RAM: Boyun eğme, kabullenme
GÜLŞEN: Gül bahçesi
SER: Baş
FER: Gözdeki güç, ışık
DİDE: Göz
GANİ: Bol
UZUV: İnsanın her hangi bir organı, parçası
ÇİLE: Zahmet, sıkıntı
DERGÂH: Toplantı yeri, tekke
MURADIN ŞEMİ: Arzunun mumu, isteğim mumu
HAZAN: Son bahar
ŞEYDA: Aşkı yüzünden aklını yitiren, çılgın
DESEN: 1. Tahta, çini, kumaş, kâğıt vb. yüzeylerin üzerine yapılan çizim. 2. Tahta, çini, kumaş, kâğıt vb. yüzeylerin üzerinde varlıkları, nesneleri belirli çizgilerle gösterme, tasvir etme. 3. Görsel bir etki yaratmak amacıyla yapılmış çizgi resimlerin hepsi. 4. Desen yapma sanatı:
ÇERÂĞ: Lamba, mum, kandil
MAHMUR: 1. Sarhoşluğun sebep olduğu sersemlik içinde olan. 2. Uykudan sonra üzerinde sersemlik, ağırlık bulunan. 3. Süzgün, dalgın bakışlı (göz).
LOŞ: 1. Yeterince aydınlık olmayan, yarı karanlık, az ışık alan. 2. Az aydınlatan (ışık)
BESEN: 1. Şiddetli soğuklarda, uçuşarak yere düşen, çok ince ufak buz parçaları. 2. Serpeleyen kar. 3. Kırağı.