Şeytanın cini

Kötü kötüdür
Kötünün her şeyi kötüdür
Gül taksa yakana

Ben ben değildim
Benim ben olmadığım
Benim bende olmadığım

Cehennemin yaşandığı mahşer

Makyajı mükemmel
Yüzü nur eli maharet
Merhamette namert
Şeytanın sıfatında
Yansımış güne
Gün geceye

Koluna girmiş bir el
Sohbet tutturmuş
Konuştuğu kimdi
Kim konuşabildi
Erenlerin nağmesi
Şarhoşların narası
Boyası yazısı silik
Ne sen okursun
Ne kendi

Çocukla düşmüşü ısırmaz it bile

Pusmuş sinesine
Kusmuş nefretini
Birikmiş kinini

İnsanlık akıyor karasularında

Cinler davul çalmış
Cadılar dans etmiş
Gece cümbüş
Ölmüş biri
Dirilmiş
Birileri
Kâr da
Varda
Yarda
Akmış
Güne

Tüttürdüğü türkünün
Karanlık arka yüzü
Çıkar bir kapıya
Kapı palavraya
Ahval

Aksi
Aydınlanıncaya
Recmi tükürükle
Bozulur serencamesi
Söner dandik havası

Ölüye direnmek tuhaf bir durum

Rüzgâr gıcırdatıyor
Paslı penceresini
Okur seceresini
Sırttı tövbe dağlarına
Yüzü akmaz ağmaz güne
İnsan uzağında utancında
Cüzamı akmış suratında
El pençe amade eşikte
Huzuru afta
Çarmıhta

Kötü kötüdür
Kötünün her şeyi kötüdür
Rüzgâr utanır külünü savurmaya

Gördün mü yiğidi anlının şafağında

İman tahtası şeytan
Serçe parmağı kesik
Doğuştan eksik
Genleri
Bozuk
Ezik
Yoz

Bu kokuşmuş beden senin mi
Bu bedensiz ruh senin mi
Ne görünür ne kayıp olur
Zift damlıyor zulasında
Boşluğa sığmaz ucube
Dolaşır ayaklara

Gülüş düşmanı huzur avcısı zebani

Ahmet Coşkun