1
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
669
Okunma
Uçuşurken yalnız sevdalar,
Gökyüzünde gönlü dağınık.
Yağmak üzere başına kar,
Sığınacak kalbi yok yazık.
Gönlü yorgun,benzi sapsarı,
Ararken konacak menzili.
Ağırlaştı tüm kanatları,
Susarken sevdaların dili.
Neleri bıraktı arkada,
Uçarken gökyüzünde çılgın.
Gözü ararken uzaklarda,
Sevdalar kışta ,düştü yorgun.
Havada kim dinler ezgini,
Sesin ıssız çöller üstünde.
Kim görür kanayan kalbini,
Ne oldu dağlara küstün de.
Açılırken sevdalar göle,
Çırpınmalıydı kanatların.
Şimdi uçmak biraz nafile,
Koşması zor,yorgun atların.
İşte üşümüş kalakaldın,
Epeydir gözlerin arkada.
Umutsuz hayallere daldın,
Aklar saçlarını sorsa da.
Yorgun sevdalar arar durur,
Dinlendirecek bulutları.
Yalnız uçuşlar boşa gurur,
Tüketir bütün hayatları.
5.0
100% (12)
Cevap Yaz