1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
808
Okunma
Hâkikat sırrına eriyorken vâr’dan
Hiç vefâ görmedim vefâsız o yârdan
Bir Mecnûn misâli göçerken diyârdan
İki cihânda gün yüzü görme e mi?
Şu hayat dediğin çileli bir yoldur
Kefen dedikleri yedi metre çuldur
Sevda eri insan; insan gibi kuldur
Şu aşkın zehrini, içte ölme e mi?
Hicrân kapısından milyon kere geçtim
Aşkın acısını kefen gibi biçtim
Hasret çeşmesinden ayrılığı içtim
Asla vuslatına, bensiz erme e mi?
Görmesin kimseler karanlığa soyun
Kal sevdaya gebe, değişirse huyun
İster yaz sinene, istersen bil oyun
Şu yalan dünya da vefâ sürme e mi?
Ayrılık hep dostun, mekânınsa gece
Kan kussun yüreğin dökülsün her hece
Vuslat hasret olsun, ömrün bir bilmece
Bensiz kimseleri sevme, gülme e mi?
..........
Ali Urgan
5.0
100% (6)
Cevap Yaz