1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
570
Okunma
Yıl üç bin
Ve insan dünyada hala!..
Yıl üç bin
Doğa bitti dünyada…
Sular hapis şişede, yağmurlar kitaplarda.
Güneş o baharlara doğmadı yıllar yılı,
Uzaya taşınmış bir çocuğun feryadı
Daha fazla enerji tükenmeyen istekler
Işınlanırken konfor ve saniye hesabı
Saniyesi önemli üç bin yılı insanı
Yemekler kapsül olmuş zevk verenleri önde
Ağızlar yine aynı, nefisler daha önde
Üç bin yılı insanı koşturmaca içinde
Daha hızlı ve zevkli neyse onun peşinde
Medeniyet! ileri her şey olmuş dijital.
Anne sevgisi gibi hisler kodlanmış artık
His yerine zevkler ona katlanmış artık
Üç bin yılı insanı hırsına binler katmış
Dünden kalan tek gerçek, tertemiz çocuklarmış.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz