Nerede akşamların huzur veren batışı
Sarmaşık çiçeğinin büzüşerek yatışı
Saçımda dolaşması serin rüzgâr elinin
Titremesi sonunda değdiği her telinin
Nerede sevgi açan masum çiçekler hani
Kim kopardı dalından asıl gerçekler hani?

Nerede gecikse de gelen bahtiyarlığım
Azapla mı geçecek acep ihtiyarlığım
Kara bulutlar sarmış akıp giden zamanı
Hep mi suzinak çalsın yüreğimin kemanı?
Nerede dizedeki alevlenip yanan kum
Rüyalar sarayında saltanat süren uykum?

Nerede gökyüzünün yaş döken kirpikleri
Yüreğime saplanan minicik dipçikleri
Tebessüm de eridi neharın denizinde
Yalnız ızdırap kaldı anıların izinde
Nerede sükût ile ağlayan kelimeler
Kayboldu mu şiirde dans ederken nağmeler?

Nerede yeşil nehrin yatağının yosunu
Uzaktaki şehrimin hüzün veren efsunu
Sevda kavuşmak değil bazen hasret çekmektir
Aşkla atan yüreğe özlem nuru ekmektir.
Kızıl akşamın hüznü kapladı mı her yeri
Kadere mi yazılmış bu âlemin kederi?

Nerede çocukluğum bitmez hayalim hani
Adım bile zor gelir eski mecalim hani
İkbal mi kaldı sanki bir bir silinip gitti
Şahlanan soyadımın üstüne binip gitti
Nerede şiir diye içimde artan sancı
Ben, benim içimdeydim şimdi bana yabancı.

Afet Kırat