Evvela..
Sen
Zirâ ben
Çocuksu gülüşlerimin
Yanağı al al kırımızı
Gözleri çimen yeşili
Düşler ülkesinden bakıyorum ben sana

Pahalı oyuncaklarım hiç olmadı benim
Tahtadan yapılmış bir kay kayla
Yokuş aşağı inerdim tozlu yollarda
Düşerdim dizlerim kanardı
Ama hiç tebessüm eksik olmazdı yanağımdan

Ahh şimdi hatırlıyorum da
Uçurtmayı nasıl’da severdim
Görür görmez kalbim gögüs kafesinden çıkardı
Uçurtmalar uçururdum kırlarda
İşte sen sevgili
Mahcup ve eli yüzülü kirli
Ama kalbi saf ve günahsız çocukluğumdan geliyorsun sen bana

Yalın ayak kostuğum anlar olurdu
Ayağıma batan Çakıl taşları ne kadar canımı acıtsada
Sere serpe oyunlar oyunardık
Günahsızca ve Çocukça

Körpe hayaller kurardım arnavut kaldırımlı taş sokakta
Umut çicekleri ekerdim hep uçurum kenarlarına
Yağ satılırdı bal satılırdı
Ama insan satılmazdı çocukluğumda

Çıplak güneş yanığı yaralarım kanardı
Catlamış dudaklarmdan kuru rüzgarlar öperken
Buğday sarısı tenim toprak kokardı
Ve ben yinede..
Haylazca sarılıverirdim hayata

Muhzipce Çocuksu gülüşlerim vardı benim
Herşeye inat güçlü bir duruşla
Kuşlarla yarışır
Gökkuşağına uzanıp
Gökyüzünü tutmak isterdim hep avuçlarımla

Bahattin Delice