0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1256
Okunma
sen
yetim dağlarımda
öksüz bir çitlembiksin
aşk
zamanın örsünde
ruhumu dövüyor rüzgar
anlamadım
kurtulmamı istediği
sen misin
şiirlere gömüyorum
içimde öldürdüğüm kentleri
parmak izlerimi
yağmura emanet ederek
ki
kim düşer içime
beni bulmak için
yazılı bir kanıt bırakıyorum
çarmıha çiçek açtıran
kadife bir gecede
ve karanlık
elleriyle kapatıyor gözlerimi
içimde çırpınıyor durmadan
yarasa çığlıkları
sana giden
düşleri bulmak umuduyla
ey aşk
uçurumun kucağında sallanan
sesteş bir kelimeyi
senin için saklıyorum
yarının çekmecesinde
beni kaybedersin diye
seni besteliyor
ömrümün ortasından geçen nehirler
ellerindeki yayı
şah damarıma sürterek
gidenden geriye
gitmek isteği kalmıyor
oysa
yazıyı var eden kalemdir umut
yaratırken
eriyip tükenen
01:32
31/05/2018
ali rıfat arku
istanbul
5.0
100% (2)
