RÜYALAR ALEMİ
Biliyorum Yolcu,
İstemeden yüklediğin omuzlarindaki yükü,
beynini kemiren kolonileşmiş düşünce yumağını söküp atasin var.
Öyle ise karanlık çöktüğünde,
Göz kapaklarin artık pes ettiğinde,
Bırak ruhunu gitsin rüyalar alemine.
Belki kendini turkuaz renkli bir deniz kenarında, ilahi bir huzur içinde bulursun.
Ya da ıssız bir dağın tepesinde, nuruyla güven veren bir dolunayi izlerken.
Ben her gece oradayım yolcu, Rüyalar Aleminde...
Sanki bir kuşa bürünüyorum.
Kanatlarımı çırpınca tüm kırginliklarim, öfkelerim ve çocuksu kiskançliklarim silkeleniyor.
Ve yuregimdeki o sevgi var ya o sevgi...
Inan bana öyle gidiyorum. Ha! Birde hasret.
Hasret, hasret...O olmasa gidemem.
Orda çiçeklerin üstünde rengârenk sevgiler var. Ilahi sevgi, huzur, aşk, tüm masum sevgiler...
Onlardan koca bir demet toplayabilirsin kucağına...
Hayır hayır! Asla ölmüyorlar...
Istediğin kadar sarılıp koklayabilirsin.
Herbirinde sevdiklerinin ruhu var.
Ben en degerlisini seçip saçlarıma takiyorum.
Vee... ölüm dokunmuyor ne gülüşüme
ne de saçlarima düşen sevgi damlalarina.
Şimdi anladın mı Yolcu?
Aslı Candemir Baydere