Dokunmadan sevmenin mümkün olduğunu
Terk edip gittiğinde anladım
O kadar mesafeye rağmen
Özlemle sarılmak istedim sana

Söylenmemiş merhabalara sakladım
İkimize ait herşeyi
Vedaları sensiz sokaklara bıraktım
Ne ararsan vardı sevdamızın içinde
Biliyorum dönüşü yok gidişinin
Hatırla beni

İyi günümüz kadar kötü günümüz de oldu
Yaşananları göz ardı etme
Senin için ilk defa
Yapraklarını kopardığım papatyalardan özür diledim
Haklısınız dedim
Ne sevdiği belli ne sevmediği

Dar ağacında ipinin çekilmesini bekleyen
Mahkumdan farkım yok benim
Son isteğin nedir diye sorsalar
Sen diyecektim de
Ölüm tek kişilikti kıyamadım sana

Bir gece gelsem yanına
Uykuyu unutmuş gözlerimle uzansam
Dalsam en tatlı uykulara
Dizlerinin dibinde
Üşüyorum deyip sarılsam sana
Ellerim dokunsa ellerine
Konuşmadan baksam gözlerine
Doyasıya koklasam seni
Nefesim karışsa nefesine
Sevdiğimi fısıldasam usulca kulağına
Uyandırmaya kıyamam ki seni ...





Refik
25 . 05 . 2018
İstanbul