İlk sevmelerin kaçamak bakışlarında
tanıştığımız,
Hayal ile gerçek arasında,
Rüzgarlara karışan gülücükler savurdun yüreğime,
Hangi kitabı açtıysam seni okudum yıllardır,
Hangi aynaya baktıysam seni gördüm.

Gözlerin ertelenmiş bir bahardı sanki,
Sen sustukça bir yıldız düşerdi apansız,
Ben boğulurdum sen sustukça,
Ve ben vakitleri kaçırdım adamakıllı.
Söyle şimdi nasıl ağlayayım gün batımları?
Bir bir ağlamayı öğret bana,
Kuyulara kapanmış Yusuf’u öğret bana..

Sana git diyordum, gitmen gerektiği için,
Aslında gitmeni istemiyordum,
Ama biliyordum ki,isminin her hecesi bir kor dudaklarımda..

Keskin bir hava bilenirdi tenimde,
gökyüzü sancılandığında,
Bir sabahın uğultusunda,
kaçmak geliyordu içimden,
Yaralı bir ceylan gibi dağlara..

Sana git diyordum,gitmen gerektiği için,
Ama ayrıldıkça kavuşmalıydım sana,
Yanmalıydım ateşlerde gün boyu,
Yanmalıydım İbrahim gibi sevdasında ateşin..

Sana git diyordum,gitmen gerektiği için,
Çünkü yaşamak şarkılara dökülmüştü sensiz,
Bir güvercin sürüsü havalanmalıydı,
kış bürümüş yüreğimden,
Dökülmeliydi avlunun beyaz taşlarına,
bir çınarın kızıl yaprakları,
Ve ben bu yapraklara gömülüp ölmeliydim,
Asırlarca kalmalıydım öylece,
Taşımalıydım Eyyub’un sabrını..

İlk karı görmekle açılıyor gökyüzü sancısı,
Ve bir yıldızı koparmakla göklerden,
Sanki bir yıldızdı gözlerin,
Bu yüzden yüreğime kayan her yıldızı
aşka yordum,
Bundandır ellerimde koygun bir gecenin
son şiiri,
Ve bir melodinin karanlığı delmesi gibi,
Erişilmez bir ölümdü yaşamak…

Ağla gözlerim,
Ne olur ağla artık!
Dök gözyaşlarını tek bir damla kalıncaya dek,
Çocukluğumdan arta kalan bahar gibi yeni,
Küçük bir kızın gözlerine değen kar gibi masum,
Yapraklarını döken güller kadar hazin,
Dağbaşlarında açan kasımpatları gibi,
Saçıl etrafa rengarenk cümbüşümde..

Sen ki,kapalı cama vuran yağmuru severdin,
Üşüyüp te sana sığınmak isteyen bir serçeyi severdin,
Gökyüzü şahikasında dolaşan melekleri severdin,
Çiçeklerden ise papatyayı severdin,
Bense sendeki bütün güzellikleri sevmiştim.

Sana git diyordum,gitmen gerektiği için,
Sen ise şarkılar susmasın istedin son kez,
Gürlemeliydi yeniden gökyüzü,
avuçlarında nar gibi,
Sevda tutulmamalıydı kirli yağmurlara,
Gözyaşları kandan kar gibi,
erimeliydi ellerinde senin.

Ağla gözlerim,hiç unutmamak için ağla,
Çünkü;
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey...

İlhan (Anadolu Lisesi Yılları)