1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
665
Okunma
GÜNEŞ VE ANA
Bende güneşle birlikte batıp sabah çıksam,
Dolsam, gece beklenmedik iyiliklerle,
Açsam, açılmadık kapıları,
Dindirsem sızlayan yürekleri,
Herkesi kendimiz gibi değil,
Kendimizi herkesin yerine koyarak
Sevsek…
Ne söylerse söylesin,
Tavşan gibi bakmalıyız,
Sessiz derin ve ürkek!
Hiçbir duygu aşk kadar güzel olamaz.
Hiçbir şey toprak kadar nefis kokamaz…
Ne çok ağlamış,
Ne çok gülmüşümdür.
Ama hiç biri,
Bir ananın sıcak nefesi kadar etmez.
Çünkü onun yüreğinde,
Geceleyin mavi güller açar!
Çünkü o güneşle birlikte batıp,
Sabah beklenmedik iyiliklerle doğar.
Işığı kapanan kapılara anahtar,
Sızlayan yüreklere mehlem,
Sessiz çığlıklara umut olur.
Çünkü o anadır.
O kadındır.
Çünkü onum yüreğine her gece,
Güneşle birlikte
Sevgi dolar…
Yusuf Yılmaz
5.0
100% (2)
Cevap Yaz