6
Yorum
56
Beğeni
5,0
Puan
1933
Okunma
bu yalnızlar limanında işimiz ne
sevmek ne
sevilmek ne
bu defter-i alem de
şiir şiir dövüşmek neden
bir karanlık kuyuda
yosun tutan yürekte
hüzün yağan türkülerle
kendi iç sesimizi boğmak neden
yalnızlık bitmez
ayrılık ölümle gitmez
ay karası bir yolda sevda yürümez
bu edebiyat defterinde şair büyümez
ah be gözüm
herkesedir belki sözüm
-sen düşürdün beni de-
korkarım yok bu derde bir çözüm
sevilmek bir kanadıysa martının
yek diğer kanadında savrulur sevmek
ve aşk ana sütü kadar tertemiz
alın teri gibi akan bir deniz
su tuzdan ayrılmazken
yüreğin sağaldı mı
biliyorum
hepimizin derdi
yar’dan yaradan ayrılıktan
astığımız her sözün amansız celladıyız
biliyorum
bile yorum
yalnız kurdun kesif gözleri
ceylan göz bir marala pusu kurmaktır
değmeyin diyorum
değmeyin acıyan yaralarıma
ben bu kör kuyuya bilerek düştüm
çünkü ben çok sevdiğim için ölmüştüm...
5.0
100% (42)
Cevap Yaz
