Masa üzerinde şekli bozuk bir sürahi,
İçinde içilmeyesi su bulanık, yansımasız,
Bir kübik sandalyeden bakınmalardayım,
Açıp kapağını dalsam içine,
Veli’nin şişedeki balığı misal,
Onun anlatımı rakı, benim ki bulanık su,
İçimde birikmiş korkular tortusu.

Nerdesin diye bu gün kaçıncı feryadım,
Mekikler çekmektesin bilirim,
Sportmen bedenler peşindesin,
Oysa ben senin gözlerini sevdim,
Bir bakış, kaç mekik eder bilemezsin.

Deli Zekai bakışlarıyla süzüyorum çevreyi,
Çekil git diyen suratlar etrafımda,
Biri de demez mi uymayın şu berduşa,
Al takke ver külah, Allah ne verdiyse,
Öyle, böyle değil, yediğim sopa.

Yakamoz şavkıması, ay kaçağı,
Gözümde çakar muhtar çakmağı,
Sevdik dedik, çıktı yedi bela,
Benden betermiş meğer, sonumuz hayrola.

Gelir birazdan,bir gülümser,
Atıp tuttuğuma bakmayın sizler,
Kuyruğu kıstırırız bacak arasına,
Teslim olmuşuz çoktan yedi belasına.

Huysuz falandır ama tatlıdır dili,
Kızdırmazsan muhteşem bir deli,
Bir nevrozlu, bir de horozlu,
Kim nevroz kim horoz,
Yazsam şimdi dellenecek,
Asacak o güzel suratı,
Sizlere bıraktım dostlar,
Gayri siz bulun sıfatı.

Kaça kadar saydım koyunları,
Bir türlü uyku tutmadı,
Gözüm tavanda sivrisinek peşinde,
Koyunlar ağılda, sinek benim peşimde.

Isırdıkça ısırır meret, üstelik dişi,
Erkeği dişlemezmiş hiç kimseyi,
Demek bunda da var bir keramet,
İnsanın dişisi dişler, bilirdim,
Sivrisinekleri de öğrendim.

Okuyan diyecek ki bu şair kafa yapmış,
Abidik şiirlerinizde biz çok hopladık,
Hele nasıl olurmuş göresiniz dedik,
Bir bilseniz yazarken neler çektik.

Aman yahu, sevdalıma olacaktı bu şiir,
Kaydı bir ucu, denize aktı nehir,
Sizin okumanız baş göz üstüne,
Yazar dost kalemler yorum yine,
Ama kopacak kıyamet benimkinde,
Bu nasıl şiir, ne bu rezalet diye.

Meğer ne zormuş, şair olup, şiir yazmak,
Mısra mı mısır mı ısırsam köşelerden,
Bir diş kafiydi,koşmuşuz tepelerden,
Ünledi ustam, durdum el pençe divan,
Dedi yetti rezilliğin haddini bil heman.

Etme üstadım, eyleme ustam,
Şunun şurasında, iki sesleniverdik huysuza,
Şiirin İnci’leri mi dökülüverdi san ki,
Asıl sen bencileyin çırağa ayıp ettin şimdi.

Amma da uzadı gitti bu baldırı çıplak şiir,
Üstelik şiir mi nedir, o da belli değil,
Bir kırlente konmuş krizantem çiçeği ünlemesi,
Veya, tazıdan kaçan tavşan nefesi.

Off, bitmedi gitti bu şiir,
Ortalarda yok benimki,
Belli ki mekik bitmemiş daha,
Hele bir gelsin görür gününü,
Olacak şart olsun, şiirle şair cümbüşü.

Esel Arslan
mayıs.2008.Ankara