(Tüm annelerimizin ellerinden öpüyorum)

Destan yazsa kalemim, gider mi ki hoşuna?
Gül bahçesine dönsün, dilerim ‘sin’ in anam!
Üç ihlas bir fatiha, elbet gitmez boşuna
Duanın en temizi, bilesin senin anam!
Hakkın öyle büyük ki; tek güne sığdıramam!

Yalanmış hediyeler, güzel sözler boşuna
Sahtece sırıtışlar-mutlu yüzler boşuna
Gururlu gerinişler, kırık dizler boşuna
Başımı eğdirmeyen, onurdur genin anam!
Hakkın öyle büyük ki; tek güne sığdıramam!

Sana sefil dünyada, çabalamak kâr idi
Her türlü soluklanış, üstün konfor zor idi
Gündüzler yetmiyordu, gecelerin dar idi
Kıbleni şaşırmadın, ışıktır önün anam!
Hakkın öyle büyük ki; tek güne sığdıramam!

Doğrulup da baksana, insanların haline
O şerefsiz Şerefler, diş bilerler iline
Türlüce iftirayı doladıkça diline
Sustukça Müslümanlar, gariptir dinin anam!
Hakkın öyle büyük ki; tek güne sığdıramam!

İsmail okudukça, Yasin-i Şerif coşar
Anasının başında bir garip herif coşar
Samimice özünden, dökülen tarif coşar
Son arzusu vuslatı, illâki yanın anam!
Hakkın öyle büyük ki; tek güne sığdıramam!

İsmail Süklüm
12 Mayıs 2018