Süpürürse kaldırımları gölgem
ruhumdan bir uçak geçer transit

acemi bir ağacın ilk kazasında
yerle bir olur benliğim senliğim Buhara senliğim
pupa yelken

yürürüm yağmur yüklü bahar dallarının altında
vakitsiz biçerler çiftciler ilk mahsulümü
kim anlatacak şimdi bana bu zulümü
kıstır Buhara iki sözü iki düşünce arasında
hayat denen zabıta yerle bir ederken benliğimi
haydi Buhara haydin çöller ve bilumum eller
çıkarın pazara ipliğimi

ki rabıta yoksa bozar birileri inceden repliğimi
şimdi ağla biraz gözyaşlarından bana doğru bir yol göster
saklı tut gülmelerini
gitmeleri saklı tut

unut unut ki acı vermesin bayatlasın acılar
düşsün gözden tüm acılar
en sevdiğin aşk acını saklı tut
çöz bütün atlarını harasından suvar bir dere kenarında
ve diğer bütün acıları sal özgürlüklerine
kürk mantolar giydir yalnızlıklarına
herkes bir gün bırakıp
bırakıp giderse sen gitme
gitme sen burda kal Buhara

daha olgunlaşmadı başaklar
girme hasada bir sen bir ben
bir sen bir ben kaldık bu oyuncusuz sahada

yangınlarla külliyen küül
yangınlarla külliyen küül

daha da sözüm yok sana Buhara
kime kimi anlatacaksın aslolan iyi niyettir
yüzümün bir yanı sevildiğim öte yanı
hırçın bir gemi bata çıka dalgalarda
süt bir liman arıyor bendine
üstü kalsın dediysek hayata
baltalanmış büstü eli koluyla
çeyreği kalmadı umudun
insaf ya Buhara insaf

yaraları saracak bir el bir pansuman bir sargı bezi
olsun gülüşün olsun esirgeme benden

ki ruhumdan bir uçak transit geçiyor

Yüksel Nimet Apel


Kayıt Tarihi : 13.5.2015 17:11:00

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.