Görmedim,bilmedim,hayat denen bu kargaşayı
Bir sensizlik kelimesi karanlığın içinde kalmış
Yarın doğacak güneşin gölgesi kalmamış
Ben sevdim,inkar etmedim
Seven bir yüreğin şefkati değil mi bu
Kalp gözünün baktığı pencerenin perdesi
Sevda yolunda güneşine gölge değil mi
Senin bıraktığın içimde küçük bir çocuk var
Hep suskun, hep gözü yaşlı
Sevda sözcüklerini özleyen
Kavuşmak istediğine kavuşamayan
Boş gözlerle yollarını gözleyen
Dudaklarını büküp yarınlarını düşünen
Aşkından yanmış
Bir çocuk var içimde
Yarını olmayan bir sır perdesi
İçinde uyuya kalmışım bu hayatın
Uyan ey yüreğim,uyan sevdam
Huzura,mutluluğa bir seyehat et
Bak biletin bu uçurumdan kesik
Haydi durma Küçüğüm
Sevda dediğin bir basamak
Korkma seninde atlayacağın
Küçücük bir eşik
Bir yanık sevda bıraktın geride
Sevdiğini hiç bilmeyen
Sonsuz a kadar onu seveceğini düşünen
Sonsuzluğu dudaklarının arasında kaybolan
Bir çocuk bıraktın gönlünün kıyılarında
Sahile vuran bir feryadın sesi
Kaybolmuş umutları uçsuz bucaksız sokaklarda
Ardında bıraktığın bu çocuğu
Kör düğüm edip sakın o gözlerine bağlama
Çok kırgın bu kalp çok
Okyanusta vurgun yemişim ben
Aniden kaybolup giderse bu çocuk
Bil ki yine de
Kalbinin bir kenarına koymuştur seni