Sanki bir türkünün
Uzun yıllar boyunca söylenen
Dillere dolanmış nakaratına
Sıkışıp kalmış gibiyim

Bir yandan seviniyor bir yanım
Mutlu halinden
Bin kez tekrarlasamda
Ayvaların çiçek açması
Her bahar yeniden
Feleğimi şaşırtır
Hep akıllı uslu mu olmak lazım
Bırak
Arada feleğinde aklı karışsın

Diğer yandan korkarım
Hep nakarat gibi tekrarlamaktan
Aynı yanlışlara saplanıp kalmaktan
Ya bir gün affetmeyi unutursam
Heyecanlarım biterse
İçimdeki küçük kız şaşırmayı bırakırsa
Her gece baktığında yıldızlara

Bari yeni bir türkü dolayayım dilime
Derim her sabah
Yeni doğan günle
Korumak için benliğimi
Mutsuzluğu
Sabah akşam doldurup içenlerden
Olmayayım diye
Oysa hep aynı çomak takılır ayağıma
Nereye gitsem

Hep mi hüzün kokuyor bu mısralar
Hangi zaman ne farkediyor
Adı Zeynep olmuş Asiye olmuş
Varmı değeri
Aynı acı dolu hikayeleri anlattıktan sonra
Biz yine kalkıp göbek atalım
Diyeti olsun hayatın
Cehaletimizi yorgan yapalım
Üşümesin ruhlarımız
Gecenin ayazında çırılçıplak


Koyverelim gitsin hayatı
Gelişine göre yaşayalım
Gidişi malum herkesin bildiği yere