Yapraklar dallarından birer,birer düşerken
Aşk’ta yarın olmazmış,hep erteledin durdun
Sensizlik bir kâbus’ken,dedin daha çok erken
Hayal düşümü çalıp,Sonbahar’a dönüştün

Derin düşlere salıp,döktürdün kalıp kalıp..
Ansızın beni benden,aklımı serden alıp.
Divane Mecnun edip,kuru çöllere salıp
Yaprağım sararmadan,Sonbahar’a dönüştün

Kimseye bağlanmadım,seni sevdiğim kadar
Buyur göster bakalım,kim sevdi benim kadar
Hiç bir kul’dan çekmedim,sen’den çektiğim kadar
Koyup gittin gideli,Sonbahar’a dönüştün

Seni sensiz yaşarım,ölüm bana çok yakın
Bütün dertler üstüme geliyor akın akın
Azgın seller gibiyim sığmaz yatağa taşkın
Bu böyle sürüp gitmez,Sonbahar’a dönüştün

Artık riyakâr olma,bırak böylece kalsın
Seven Mecnun misâli,varsın çöllere dalsın
Çözemedim ben seni,söyle nasıl bi-halsın ?
Mevsimsiz hazan gibi,Sonbahar’a dönüştün

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ