çalılıktan atlarken
yüreğime takıldın
gül teninden geçiyordum
canımı çok acıttın
diken gül’de saklıymış
bilemedim

sokak yorgunuyum
evsiz duygular
üşüdüm biraz
nereye diye sorma
yer var mı kollarında?

beni bağışla
özlemler dörtnala kıyımda
henüz tatmadım seni
kokun biraz manolya

dur, bir dakika...

ellerin üryan
gözlerin kapıda
aklın bulanık gibi
söyle neyin var?

yüzün mü değişti senin
neden bu kadar paniksin
dur...
kulağınla oynama
yalan söylediğin anlaşılacak

yanaklarında pembe bir allık
acabalar asılı beyninin terasında
özlemin ateşi yetmedi mi
içindeki öfkeyi kurutmaya

söyler misin
kalbin hangi durakta
gelebilecek mi geç olmadan
çarşaf zemheri ayazında
duygular buz tutuyor aramızda

yapma...
hangi işbirlikçiyle,
nasıl bu kadar gittin uzaklara
bak buradayım
biraz gayret
aşılır bu barikatlar
hadi ama...
bir adam hep ıskalar mı hayatta...