25
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1851
Okunma
Siz
yokuşlu bir yaşamın
şaşırtıcı düzünde
delik düşleriniz
kaçırılmış uykularınızla
suskunluğun siyahını
giz gibi kullanarak
sızılar aşılarken yalnızlığınıza
Ben
önünde mavi
üstünde mavi
çoğalttığım ipuçlarımı
sesime ekleyip
kapınızı çalıyordum çılgınca
Az önce
sizin renginizle
dönüp baktım
yüreğimin dibine
bir heceli isteğinize
teslim ettiğim düşlerimde
ağlaşıyordu gülmelerim
Şimdi
kızgın acılarla dağlayarak
kırgın nefesimi
ne elveda ne hoşça kal demeden
atlayacağım yalnızlığın en yükseğinden
dönüşsüz olsun gidişim diye de
yüreğime doldurup gecenin zifirini
tabut gibi kapatacağım gözlerimi
güle güle şiire gömerek sizi
Demet Duyuler Doğan