5
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
1051
Okunma
Sonuçta bu şiirin de acı bir hatırası var...
Ve ben o şehre hiç gitmedin
Gece yıldız parıltıları
Ay ışığını, yakamoz kırıntılarını ve seni
Çok sevdim.
Seni sevmek, acıların en büyüğü olduğunu nereden bilirdim?
Vurmayan dalgaların yabancısıyım
Doğmakta daima bir sızı
Başa alamam
Ok yaydan çıktı
Kabuk tutmaz bu yara
Yeşermez bahtımız Nisan yağmuruyla
Bir umut başlar sonsuza
Ağustos sıcağı kuruttu dallamızı
Tüm kutsalları adına ant içtim
Sevdanın üzerine...
Aşkın adına
Bulutlar parçalansın ki!
Dönemem bilirsin
Ben o şehre hiç gitmedim
Gitseydim biterdim
Bu limanda kaç gemi demirli
Yokken bilemem
Rüzgar hafif dalları sarsar
Aşksız doğar çocuklar
Umuttu doğuran yarınlara
Ve ben bu şehri hiç gitmedim
Belki sen geç geldin
Benim yokluğumda
Çok uzaktı ülkem
Ruhum seninleyken
Ben yoktum....
5.0
100% (13)
Cevap Yaz
