Ne günlerdi
Ne günler yasadik
Her anında ne en geller aştık
Olmaz dediğimiz son demlerde
Umudun adı olduk
Beraber verip elele
Aydınlık günlerdi dedik...

Ne günlerdi
Ne günler yaşadık
Dünü baskaaa yarını baskaaa bugünü başka
Biz yaşadıkça inadına
Leylasida mecnunuda hayran olurdu bu aşka
Bir dünyamız vardı
Siyahla baslasada maviye boyadigimiz
Bir bakışımız vardı puslu olsada
Sevdaya adadığımız
Gel gorki
Erken yenildik hayatın cilvesine
Gel gorki sessiz kaldık cigliklarin nagmesine.
Oysa böyle dusunmemestik bu sevdayı
Yarı yolda bırak mayi
Terkedip gitmeyi
Sonuna kadar dediğimiz yolda
Pazara kadar dahi cikamamayi...

Zamanla herşey unutulurmus
Unutmak zamanla yaşayanların işi
Unutmak ruhunu bedende koparanlarin işi
Gece coker demlenir anılar
Karanlığa söylenir boş bakışlar...
Ve bir şarkı çalar radoyada
Oysaki alakasizdir senin tarzinla
Ama gönül yinede sen der her notada...

Sebepsiz gidişler
Ve ani kaçışlar
Söylesene sevenin isimidir be kalbim
Söylesene sessiz sedasız terkedilisler
Hangi kitabın sayfasindadir
Yok aziizim yok
Ne kadar söz yazsanda maalesef sonuç yok
Bir muamma olur kalbin
Bu muammaada curur yuregin
Sen yinede umudunu yitirme demiş şair
Sen umudun adı olmalısın
Sen beklemeyi bil azizim
Belki yarın yada daha yakın....

Y.K.Ş