1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
861
Okunma
AYNADAKİ YABANCI
Paslanmış musluklardan akan gözyaşımla
Sükuti bir bakış attım aynaya,
Ayna bile aynısı değil artık.
Gözüm yüzüme ecnebi
Tanınmama tanık gerek...
Ne âlâ !
Gitmişim kendimden;
Koltuğumun altında anı parçası,
Otobüs dolusu hiçlik,
Ve üstümde nihilist bir beden...
Kime sorsam,
Kimse tanımıyor beni.
Peki ya neden?
Hangi çöplükte kaldı zihnimin ütopyası?
Aslı şöyle dursun,
Ya kopyası...
Sahi ben kimim,
Kime söylüyorum,
Ve kime sövülüyorum?
Toplasan
Üç kuruşluk ederim,
Başka da neyim?
//Ayhan olgun//
5.0
100% (2)
Cevap Yaz