Şimdimi reşit kılıyorum
Oysaki yeni doğdum.
Kerelerimi öldürebilirim
Hâlbuki ne ilk ne son cinayetim.
Aslıma sirayet ettikçe seviyorum
Daha çok ve daha…
Daha’sını değil merhameti mimliyorlar
Yine can pazarında.

Can da çıkıyor mirim
Huy da.
Hem de ezelden
Oysaki muktedir olan tek güç
Yine insanlığını lav eden
Beşerden yana derdi Hakkın.
Sevip sevilmeyi umut edenden
Al cevabını istersen,
Diyenlerden olmayı men ettim.

Sevip dirildiğim;
Sevilmeden de ispatladım işte
Yaşarken ölmek çok da matah değilmiş hani.

Göklerin surunda bir yangınım bu gece,
Sevip kinayeleri yok saydığım
Kim bilir daha kaç gece…
Andıkça dünümü
Gömdüğüm değil gömülmeyi şerh düştüm
Yine Allah katında
Edindiğim değil
Ertelediğim mutluluğun da izdüşümü.

Kirlendiğimiz beyitlerinde ömrün,
Kinlendiğimiz şeceresinde
Dünde kalan gömüdün,
Aşka Huda sayesinde erdiğin,
Yüreğin de sefasını sürdürmek
Çok mu zor yine
Edindiğin rütbende
Gönül gözüne olan borcun
Elbette dirilecek son saniyede.

Cebelleşen insan ve nefsi:
Neye delalet ola ki?
Altı üstü bir denklem:
Doğ ve ölmeyi tehir et,
Diyen hangi kibir ise
Düşmesin yanı başıma.
Saltanatın hükmü biter ansızın
Sevgiden yana derdi olanların
Külliyesi sadece tek hece.