Ben ağlayabilme ihtimalini göze alanlardanım:) Sonra da oturup bir güzel ağlayanlardan hatta.
Ama hayatta hiçbir şey için pişmanlık duyulmamalı görüşünü de savunanlardanım.
Çünkü insanın hayatına hiç kimse nedensiz girmez ve insan yaşadığı hiç bir şeyi boşuna yaşamaz can şairim.
Ya imtihanıdır, ya yapmış olduğu bir günahına kefarettir ya da ders alması gerekiyordur. Neden ne olursa olsun her durumda mutlaka insan bir şeyler öğrenir. İşte güzel olan da budur.

Yağmur sonrası toprak kokusu...bayılırım. Çünkü sonbahar mevsimim ve yağmur ise her gün yağsa asla bıkmayacağım bir güzellik benim için.

Hayat çok değerli ve kıymetini bilmek gerek. Bizler yani insanoğlu yapımızda nankörlük denen bir özelliği taşıyoruz genellikle. Öyle bir kapatıyoruz ki gözlerimizi var olanlara, durmadan yok olanları istiyoruz ve değerli anları böyle harcıyoruz. Oysa farkına varabilmek gerek var olanların.

Öyle bir şiir yazmışsın ki can şairim yoruma yazdıkça yazasım geliyor.
Toparlamam gerek artık yoksa yorum şikayete başlayacak:))

Çok sevdim bu şiiri...

Sevgilerimle


.