3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
890
Okunma
neden içimdeki bu boşluk
bu yalnızlık
ıssızlık
gittiğinden beri başlayan
sensizlik
oysa birlikte karar verdik ayrılığa
tıpkı başlarken olduğu gibi
ne kadar kolay görünmüştü o gün
sensiz bir evin kapısını açmak
tek kişilik bir masada
boş sandalyeye şerefe demek
yıldızları sayarak vakit geçirmek
güzel bir çözümdü
yalnızlığı boğmak için
odamın ışığını yanık bırakmak
sarılıp yastığa
sen diye
ay la hüzünlü bir sohbete dalmak
oysa ne zormuş
doğan güneşle yalnız bir güne başlamak
ve
her akşam sensizliğe
kapanırken evimin kapısı
anahtarı çekip kilidinden çıkarmak
olur da dönersin
diye.
Eser Aslanlı
izmir
Cevap Yaz