11
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
3153
Okunma

Bir tren kompartımanının
Camından bakıyorduk
Hayata
Trenin ritmine ayak uydurmuş gibi
Geçiyordu
Gözümüzün önünden
İnsanlar
Kimi elektrik direğiydi
Kimi cılız bir ağaç
Ne eğridir dedim
Ne de yeterince tutunamamış hayata
Öyle hızlıydı ki geçişleri
Ne duruşlarını görebildim
Ne de köklerinin gücünü
Ben susarken
Bilinmezlikler adına
Onlar dediler ki:
“ Yamuktu, kadının omuzları “
“ Eğikti, bir tarafa bedeni “
“ Bir o yana, bir bu yana bakıyordu
yuvasında gözleri “
İçimi acıttılar…
O hızla geçerlerken
Gözlerimin önünden
Benim onlarda göremediğimi
Onlar
Nasıl bende gördüler?
…/…
Bu yüzdendir; görünmezliğim,
Yokluğum…
Sorgulardayım…
Az bekle
Her zaman dostumsun
Dostunum…
Eser Akpınar
24.12.2011
İzmir
5.0
100% (10)