Esen rüzgar bırakır seni yüreğime
Sen oluyorum
Mevsimin tenindeki özlemlerle
Üşüdük yağmurlarda elele
Hasretin kucağındayız
Uyku yorgunu gözlerim kan çanağı
Ellerimse titremekte
Hasretinin yası vurdu bedenime
Durma git
Boyun büktü martılar ayrılığın arefesinde
Yaşadık seninle
Anıları astım yüreğime
Yalnızlığıma isyanıma canıma
Her gün yüreğime umut ettim…
Nasıl unutulur ki
Sensizliğe alışayım
Durma git
Uykusuzluğuma sebep, aklımdasın
Güneşin doğuşunda git
Kuşların kanat vuruşunda git
Madem ki gidiyorsun
Umarsızca ardına bakmadan git
Ama, kopar ma sakın bendeki seni
İstersen darmadağın et anıları
Karanlıklara savur yüreğimi acımadan
Sensiz umutlar,hayallere gömülsün
Damarım çatlasın ayrılığın arefesinde
Bazen karanlık gecelerde
Pembe düşlere yattım
Hep siyahlarla kalktım
Kimi zaman rüyalara daldım
Hepsinde sensizliğe uyandım
Kardelenler açarken kış ortasında
Benim çiçeğim karalara tutuldu
Yollarında bir hiç gibi unutuldum
Beni şimdi sorarsan eğer benden
Ne sen sor ne ben anlatayım
Buluyorum kendimi bensizliğimde
Eğer kaldıysa,bir parçacık eski benden
Sakın yüreğinde eski beni
Öldürmeden öyle git