Son Yüz Yıl.

Umut yine kaldı gelen seçime
Seçiş haksızlıktan bıkmadı gitti..
On beş yıldır zulüm düştü içime
Şeytanın kör taşı sekmedi gitti..

Yaş ellbeş oldu usandım gayrı
İnsanı’ özünden koydular ayrı
Hukukun içine girince eğri
Yarınlara ışık yakmadı gitti..

Son yüz yılda tutsak hükümlü emek
Susmak boyun eğmek yenilgi demek
Üretene zehir yediği yemek
Burnundan pis canı çıkmadı gitti..

Kimse ses etmedi her gün çaldı da
Bir tas su vermedi gülü soldu da
Şeytan taşlamaya dolu geldi de
Etekten taşını dökmedi gitti..

Hani Adalet’di her şeyden yüce
Hâkimler eğildi baştaki güce
Ülkemizde yargı dönünce hiç’e
Sular koyaklardan akmadı gitti..

Her aybaşı maaş gidiyor, borca
Terimiz kurudu kanını harca.
Bölündükçe bittik biz parça parça
Bir kez olsun şafak sökmedi gitti..

Mülkün temeliydi hani adalet
Tecavüzde kaldı yine asalet
Bu nasıl bir iştir nasıl delalet
Hırsız çaldı yargı bakmadı gitti..

Vurguniyim yandı dilim sözlere
Güneşi emzirdim bu kör gözlere
Tükürdüm arlanmaz şu pis yüzlere
Çok şükür diyerek takmadı gitti..

Ozan Vurguni..