biliyorsun ben, duygusal bir insanım
damlalar bulutların göz yaşı resitalidir
her yağmur sonrası açar mı güneş?
gök kuşağı, ruhun kanatlanmış halidir.

güller beddua etmemeli dikenlere, neden?
aynı dal da değiller mi? yaşayan bir beden
her şey zıddıyla kaimdir, birbirine mukim
ilahi bir sır ve sebebini, kim ortaya koydu kim?

nimete şükürsüzden, bekleme fayda
yer beğenmez kendine yıldızda, ayda
gel de kızma şimdilik, adamdan sayda
bir gün yoluna düşüverir karşına dikilir.

insanın avucundan kayar yıldızlar
yıkar gönül sarayını kaçarda gider
dünyevi saltanattan alınsa da hazlar
nimete şükürsüzlükten uçarda gider

kılıcını kınından düşürmeyenlerin
canlarının zerrece kıymeti yoktur
bizden gözüküp ihanet eden işbirlikçi hainlerin
köpeklik edecek efendilerinin baya sayısı çoktur.

hangi yöne başımı çevirsem Hakk’ın güzellik nişanesi
hani kopar ya bir dağın zirvesinden güçlü fırtınalar
ey dost kalp evini çiçeklendir, her şey O’nun bahçesi.
fırtınalardan daha güçlüdür, yürekte kopan mısralar

düşünüyorum da mısralarda olmasa kiminle dertleşirdim?
mührüm var her satırında, dökülen yüreğimin alın teri
hani acıtmayacaktın içimi, hani bu sözleri söyleyen sen değildin?
İşte; hürriyetin olmadığı için konuşursun böyle, bir ileri iki geri.
*
yusuferdoğan