gün pazar
ay,
nisan
çiçek açıyor insan,,

hiç de öyle olmuyor..uydurma

döner koltuğun üstünde ben
karşımda ekran
sağım duvar
solum,
sağımdaki duvara
karşı
-laşmanın kaçıncı dakikasını oynuyor zaman
bilmem amma
bu konuyu kapatıp
zihnimde yeni bir sekme açmalıyım
ki
masa üstü bir masal yazmadan evvel
ekran görüntüsünü kaydetsin
kirpik altı gözlerimdeki
anlık bakışın
toneri bitmiş
tühhh


pek sayın e robot
umarım seninle uzlaşacak ortak bir dilin
sembolik lehçesinde anlaşırız
ve sana
sanallığın yalnızlığından kurtarmak adına
oltalar dizilmiş sakarya kenarında
önce nisan
sonra pazar
ardından da bir ikindinin nihavent makamını vaat etsem
ne dersin
canımm benim


bana müsaade
sana,
düşünecek kadar sür
-e robotum
hemen karar verme
az naza yatsın belleğin


hem merak etme
sevgilim kalbini yemedi henüz
bir robotu kıskanacak kadar

kulağına


e küpe..