Esse de sevda yeli başımda deli deli.
Sönmüş aşk közlerini harlamaya gerek yok
Yıllarca dinmesede gözümün akan seli
Olmuyorsa olmuyor zorlamaya gerek yok.

Ne söylesem faydasız kulağına girmiyor
Bakar kör olmuşsun sen gözün bir şey görmüyor
Dilin desen bir karış hiç ağzına girmiyor.
Ağzımdan çıkan sözü körlemeye gerek yok.

Beş vakit ezan gibi dinlemek isterim ben
Diyorsun amma beni duymuyorsun bile sen
Dersem ki gözlerini kan bürümüş senin kan
Yaydan çıkmış ok gibi fırlamaya gerek yok

Yılan gibi dilinden nefreti kusuyorsan
Çocuk gibi darılıp her gece küsüyorsan
Ben sana seslendikçe sen bana susuyorsan
Gizli gizli peşimde turlamaya gerek yok.

Tertemiz duyguları hem sabrımı tükettin
En acılı günümde nasıl beni terkettin
Sahteden darbe yedin şimdi beni farkettin
Peşimi sıra ağlayıp zırlamaya gerek yok.

Bir gün olur silinir dilimden kutlu adın
Ne tende kokun kalır ne dudağımda tadın
Çık artık düşlerimden haddini bilmez kadın
Kutsal olan sevda mı horlamaya gerek yok.

Ben senin uğrunda yaksam bile özümü
Bir gün mutlu etmedin güldürmeyin yüzümü
SAMYELI bile diyor yok bu aşkın çözümü
Boşuna kürek çekip terlemeye gerek yok.


Safiye Samyeli