Söyler misin bana, şeyda bülbülüm
Yürek yangınları, niye bitsin ki
Visal gerçekleşse, düşün be gülüm
Sevdalı gözünde, niye tütsün ki

Ervah-ı ezel de, bendim yâr senin
Yağmasın başına, boran, kar senin
En azından bir sevenin var senin
Hem sevda güneşin, niye batsın ki

Hayallerim olsun, her dem yanında
Mutlu etsin seni her bir anında
En güzel şarkıda, rast makamında
Her dem ayrılığı, niye tatsın ki

Batmasın bir tanem, döşüne diken
Gönlüne sevdayı, ben idim eken
Canlı canlı, görüşmeler, var iken
Başkası ellerin, niye tutsun ki

Dil, dudak biliyor, kimi övdüğün
Gönüldeyse o an, bir şölen, düğün
Özlemez se eğer, bir yâr sevdiğin
Bu kalp yâr, yâr diye, niye atsın ki

Mutluluk iksiri, yürekte gizli
Çevrede sevdalar, hep sizli, bizli
O güzel sözlerin, çoğu aşk bazlı
Bu aşka hüzünü, niye katsın ki

Her bana bakışta, yüzü gülüyor
Yürekteki gam, kasveti, siliyor
Ben de onu, seviyorum, biliyor
Cananım kaşların, niye çatsın ki

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz

ETEK YAZILARI

ŞEYDA: Sevdası, aşkı yüzünden, aklını yitirmiş, çılgın
VİSAL: Kavuşma
ERVAH-I EZEL: Ruhlar alemi, ruhların yaratıldığı yer
HÜZÜN: Gönül üzgünlğü, keder, sıkıntı
GAM: Tasa, kaygı, üzüntü
KASAVET: Üzüntü, elem, dert, karamsarlık