21
Yorum
53
Beğeni
5,0
Puan
2871
Okunma

Gün; vaktine zimmetli vefa; insan üstüne
Ufka doğru çekilen bakışta derin nazar
Bağrında kısır döngü bahane saklı düne
Kayıplar çoğaldıkça dile düşer intizar
Gel gör ki olan hâle duygular mesafeli
Ruhun doruklarına yığılır duman duman
Ovasında benliği dağında bozgun yeli
Gökyüzünden bulutu sağılır zaman zaman
Oysa ki sessizliğin ummandır dip köşesi
Nabzını dengeleyen yürekse mütehammil
Gözlerinin ferinde kırlangıç endişesi
Durulan her lahzada vakit o vakit değil
Velhasıl yıkanıyor avuçtan sızan suyla
Küle dönüşen şehir, gül yanığı hüzünler
Kıştan kalma azade bir baharın huyuyla
Seheri visal bilen ırak gönle sürgünler...
Nezahat YILDIZ KAYA