Bir güzel’e deli gönül bağlandı
Vefasız bir kibrit çakmıyor Usta
Ateşiyle Kerem gibi yanayım
Ben’de sevdim deyip yakmıyor Usta

Süt’ten dili yanmış yoğurt yemiyor
Ne dedim’se bana olur demiyor.
Ben çok sevdim’de o sevdim demiyor
Dönüpte yüzüme bakmıyor Usta

Aramıza sıra dağlar dizilmiş
Ne yapayım kader böyle çizilmiş.
Kadersizmiş bencileyin ezilmiş
Uzattığım eli tutmuyor Usta

Uykuyu düneği gözümden aldı
Elimde hüzünlü bir resmi kaldı
Kendisi uzakta uykuya daldı
Bir türlü aklımdan çıkmıyor Usta

Yüzünde hüzün var yakıyor içim
Zerre kadar yoktur inan’ki suçum
Bir ömür beklerim ben onun için
Altın yûzüğüm de takmıyor Usta

Aşk’ın şarabını içirdi tasta
Üç gündür uykular inan iflasta
Ellerim havada dilim ihlâsta
Elinde tesbihim çekmiyor Usta

Önünde makina dikiş dikiyor
Sevgiden dem vursam aklı çıkıyor.
Ne desem karşımda haklı çıkıyor.
Gönlüme bir fidan dikmiyor Usta

Denizli’nin bağlarında gül’ümüş
Susuz kalmış gazel olmuş çürümüş
Diyorum ki çektiklerin dün’ümüş
Takılmış geçmişten çıkmıyor Usta

Bir elini koymuş güzel yüzünde
Öylesine öbür eli dizinde
Ömür boyu sevsem dursa sözünde
Takıldı dilimden düşmüyor Usta

Ya bana böyle bir sevda yok derse
Benim etrafımda olma çık derse
Benden sana gayri hayır yok derse
İçimde vesvese susmuyor Usta

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ