Mavi beyaz gökyüzünde
Gümüş kanatlı kuşlar uçurmuştuk
Rüzgârları beklerken
Bir ağustos gecesinde
Herşeyden habersiz
Yok olmuştuk yakamoz eşliğinde


Bulutlara saklanırdı oysa bize
Ürkek düşünceler sine çekilirdi
Zaman bozuk para gibi harcanırdı
Tutkunun alışverişinde
Ya sevdamızın ederi koca cihana bedeldi


Çölde yağmur
Kutupta güneş
Gecede mehtap
Gönül coğrafayamın rengarenk örtüsüydü
O ürkek bakışların


Ağaç kavuklarına sıkışan nedamet
Serseri düşlerim akabininde
Yüreğimin maviliklerinden akardı yüzünün şekli
Avuçlarımdan su içen serçe gibi ürkek
Baykuşların tünediği gibi virane
Düşen yaprak misali savunmasız
Yüreğin yüreğime teslim olurken


Firari dudaklarımızın kızıllığında yitti mahçubiyetiniz
Fersiz alevlerle tutuşmuştu başlarken sevda
Yıkıldı sensizliğimiz titrek bir heyecanla
Gönlüm sevdana tiryaki olunca


Peki şimdi
Nefes almak yaşamak mı? Sensiz
Dil söylemeli tüm hüzzam sözleri
Göz ağlamalı kızarana kadar beyazlığı
Yürek inlemeli dağlarcasına
Kalp sevmeyi devama etmeli mi
Giderken ardında acı yaşatacak anılara rağmen


NİLÜFER SARP
30.MART.2018