Oldum olası denizi cok severim
Ufuklara baktıkça dalar giderim...
Gözlerime perde ceker mavisi
Beni büyüler adeta dalgaların sesi...
Uzaktan gemi görünür bembeyaz,
Yolcular iner karaya varır varmaz...
Vuslata gelenler buluşup sarılırlar,
Beklenilmeyenlerse yola koyulurlar...
Bazen yüzlerine bakarım insanların,
Kimi mutlu, kimi gamsız,kimi dalgın...
Gece olur,seferler biter,ışıklar söner
Martılar uçar deniz yine devam eder...
Nazlı nazlı dalgalanmaktan yorulmaz
Sularında durulur ama kendi durulmaz...
Arada savaşa zorlar denizi fırtınalar,
Sesi yükselir çığlık gibi yürek tırmalar...
Kalkan dalgalarıyla kendini savunur adeta
Savrulur, yorulur ve gün dogunca ’merhaba’...
Fırtınayı atlatır yine süzülür edalı, cilveli
Hele şu denizdeki vakur asaleti görmeli...
Taze gelin gibi, beyaz köpüklü bir duvak,
Elleri ılık,yüreği dalgalı ama gözleri ıslak...
Körpem ağlarken sessizce dökülür içinden
Denizi olmayan anlamaz, denizin dilinden...
Çekti yine gözüme pileli su perdesini,
Kulağıma fısıldıyor buğulu,duru sesini...
Gönlüme vur körpem kıyılar temizlensin,
Mavi ışığını savur ruhum denizlensin...!

kurşuni