nasılsın diye sorma bana
yaşıyor musun diye sor.
öyle alışmışım ki omzuna,
bir başıma ağlamak ne zor...
yalnızlığıma mapus karartılara
görünmeyen gölge olmuşum.
azade bırakın desem martılara,
içimdeki sesimde kaybolmuşum...

havalar nasıl diye sorma,
nefes alıyor musun diye sor.
kanayan ciğerim derme çatma,
göğsümün kafesinde acı çekiyor...
kalbime dayamış yaralı sırtını,
güçlükle soluk alıp vermekte.
şah damarımdaki kan pıhtısını,
bana cansuyu diye içirmekte...

günlerin nasıl geçiyor diye sorma,
geceleri uyuyabiliyor musun diye sor.
gözyaşlarımla ıslanan yastığıma
her koyduğumda, başım çok üşüyor...
uykusuz gecelerimin rüyası kayıp,
nöbetçi kabuslar düşmüş peşime.
gökteki yıldızları tek tek sayıp,
hesap veriyorum, gıyabi güneşime...

nasıl sevdin beni diye sorma,
nasıl sevemediğini kendine sor.
sevdanı, masalımdan sildin ama,
hala sayfalar sıcak, ataçlarsa kor...
gönül risalemi yaktın; nâr-ı nâr gibi,
poyrazdan esip kendini yorma.
gökten düşen elmalar bile mahcubi,
nasılsam nasılım, bir daha sorma!..

-kurşunî-