Bir daha dünyaya gelirsem,
beni kundağımdan hiç çıkarma anne...
Bırak,hep öyle masum kalayım bembeyaz...
Arada ağlarım belki uykusuz bırakırım seni,
Belki de yemeğini bölerim, aç kalirsin biraz...
Gülücükler savurur alırım gönlünü,
Yeter ki sen beni bırakma...
Bir de anne kızma bana sakın,
Sana diyeceklerimden alınma...
Ben emeklerin zayi olacağı yollarda emeklemek istemiyorum.
Yürümeyi öğretme bana,bırak yürümeyeyim.
Adım atmayayım,benden kaçan mutluluğa.
Ellerimle sıkı sıkı tutmayayım,beni bırakacak olanı.
Gözlerine bakıp aldanmayayım,
Daldırmayayım denizime, pervasız dalgalananı...
Beni kundağıma sımsıkı sar anne,
Çözülmesin dizlerimin bağları.
Şefkatle tak vefa çengeline,
Çıkmasın yüreğimin ayakları...
Kalbimi pamuk ipliğine dola,
Kırılmasın duygularım düşüp de.
Beşiğimi salla, ninnilerle oyala,
Meleklerle oynayayım her düşümde...
Ah annem... Sevgi yumağımsın sen.
Nolur beni yalnızca sen sev,
Öyle içten seviyorsun ki, bir bilsen..
Kucakla beni, bağrıma güneş doğsun,
Sahi anne, sen ne güzel kokuyorsun..

kurşuni