AŞK İLE )( (MÜSEDDES)

Aşkını zincirleyen sanma ki hep bahtiyar.
Sevgiye suskun gönül anda olur ihtiyar
Kalbi gülistan eden anber değil, zülfüyar
Güldeki naz bitmeden ,bülbüle zor şehriyar.
Her sevinin şavkı ol, pervaneler sinmesin
Gözde muhabbet bırak, ruhsara sis inmesin.

Şevk ile çal mızrabım, kalplere sun hep mahur.
Şöyle hicazdan girip, rast ile uşşakta dur.
Hüzzama yer kalmasın, evreni sarsın sürûr.
Arşa vasıl nağmeler, dinle segâhtan huzur.
Mest-i elestten kalan ruhda ki sarhoşluğum.
İşte onun meşkidir senle dolan boşluğum.

Gitme içimden sakın ,feryada sensin güman.
Çöldeki kumlar kadar, iştiyakım var inan.
Dönme sakın ey felek ! bekle de dursun zaman.
Sırda ki zulmetteyim ,bekliyorum el- aman.
Son durağım son nefes, vuslatı sessizliğin.
Ömrümü şâd etmesin ,zerrede sensizliğin.

Dilime tesbih adın, bitmeyecek ezberim.
Elveda derken ruhum, inleyecek makberim.
Özde görüp sevdiğim, başta tacım, minberim.
Hayranıyım gülşenin, sevda yolum, rehberim.
Sun saki aşk şerbetin, dünyayı sarsın alaz.
Mestane olsun gönül, göklere çıksın avaz.

NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA

ARUZ: müfteilun / fâilun / müfteilun / fâilun

ÖZLEŞİM -HECE


MÜSEDDES : Her kıtası altışar mısradan oluşan divan edebiyatı nazım şeklidir. Her altılığın ilk dört mısrası kendi aralarında, beşinci mısra beşincilerle, altıncı mısra altıncılarla kafiyelenir . Bazen de beşinci ve altıncı mısralar kendi aralarında kafiyelenir.
Murabba ve muhammesten sonra en çok kullanılan musammatlardandır. Her şairin divanında en az bir tane bulunur