BABA OLMAK BÖYLE BİR ŞEY

Aklinda hic yokken
Kanser denen illet gelip yakasına yapıştı
O ana kadar sanki yoktu hicran
Her geçen gün biraz daha biraz daha
Sinsice ilerleyerek, hücreleri teker teker
Eline geçiriyordu..
Anladı ki
Gölgesinde barınan kuşlarıyla
Ayrılık saati gelip çatmıştı kapısına!

O devasa koca çınarın
Yüreğinden gözlerine aksa da
Hicranın can alıcı gözyaşları
Gölgesin de barındırdığı kuşlarına
Belli etmeyecekti, etmemeliydi de
Öyle ya zamanı mıydı şimdi
Koca çınar devrilip kurusun
Sevgisiyle sarıp sarmalayacağı
Yeni yeni kuşlar konmuştu dallarına
Her birinin
Yürekleri yaralı, kanatları kırıktı..
Gölgesine omuzlarını verip, dinlenecek
Uçmayı öğrenecekti her biri
Bu yüzdendir ki
Dayanmalıydı, dayanacaktı..
Dermansız derdine..

O ki kapısından onca gelip geçen
Kapkara kışlar da bile
Yaprakları dökülse de
Kolu kanadı kırılsa da
Gene de vazgeçmemişti
Yüreği yaralı kuşlarına gölge olmaktan
Onların gözünde
O yıkılmaz koca devasa bir çınardı

Bir asıra dayanan yaşamında
Gün geçtikçe büyüyüp
Filiz verip kök salmış
Gölgesin de sarıp sarmayalacağı
Bir sürü yaralı yavru kuşları olmuştu
Nasıl bırakıp gidebilirdi?
Gözü yaşlı gözünün nuru yavrucakları
Masum kocaman yürekli yavrular
Gözünün içine bakıyor du
Yakışmazdı O’na
Dallarına sığınan kuşları
Yaralı bırakıp gitmek...!

Lakin elden ne gelir di
Her canlı gibi ölümü o da tadacaktı..

Son bir umutla var gücüyle ayağa kalktı
Kuşlarını teker teker sarıp sarmaladı
Sanki O an
" Artık sıra Siz de
Siz de koca devasa bir çınar oldunuz
Kanadı kırık kuşlarınızı tıpkı benim gibi,
Herşeye rağmen dimdik ayakta kalacak
Sizler gölgenizde Onlar’ın yaralarını saracak,
Uçmayı öğretecek
Sonra da Onlar yavrularıña öğretecek"
der gibiydi...

Binlerce Baba dan biri olan
O Koca Devasa Çınar
Gücünü, umutlarını, gölgesini
Yüreğinden kuşlarının yüreğine aşılamaktan!!
Son yolculuğuna çıkarken bile
Son ana kadar vazgeçmedi...!
Her şeyden önce O bir Babaydı..!
Ve
Baba Olmak Böyle Bir Şeydi..!!

26.03.2018 Ankara P.Çetin