Gece kuytusuna saklandığında
Zindana büründüğü andı
Gözlerde sadece hayal kırıklığı
İndikçe derinliğene doğru
Her noktası aklımdayken
Karanlığın izi duruyorken
Yüreğin köhne kenarında
Parmaklarımın uçu ile
Camların buğusuna
Resmini çizdim !



Bakışlarda belirirken apansız
Hüzünle yaşananlar
Mıh gibiyken aklımda
Bir türlü atamadığım
Esrarı çözülmeyen gizi
Kördüğümle bağlanmışcasına
Uzandıkça ellerim
Vazgeçmedi inadından
Israrla mutsuzluğun
Resmini çizdim !



Ay üzgündü, saklandı köşe bucak
Bulutların ardına
Parıltısı fersiz iken
İçlendikçe içlendi
Ellerim ise devam etti
Bunca haksızlığımın
Portresinde zorlanırken
En ince noktasıyla
Resmini çizdim !



Hep yarımdı bir şeyler
İmgeleyen düşüncede
Manalar öksüz ve yetimdi
Cümlelerin sonunda
Karardıkça karardı yürek
Anlamsızdı eksilerin toplamı
Tamamlamak çok zordu
Aksettirdi sevda tüm gücüyle
Karanlık gölgesine sığınıp
Acıyı yaşattığını bile bile
Resmini çizdim !



Aşk duru bir şaraptı elimde
Sarhoşluğu yaşatan
İçtikçe hüzünleri üstüne çeken
Tiryakisi yapar gibiydi sanki
Anılar ise dürtelerken geçmişi
Maziyi göz önüne sürüp de
Unutturmaya çalışmak istemeyip
Bir türlü unutturamayan
Ruhun demlenmiş izlerinde
Saplatıya dönüşürcesine
Resmini çizdim !



Nesrin Önem
Tekirdağ