Acıların Beşiğinde,

Soluksuz yaşamların
Kapanmayan yaraları
Belenir acının besiginde!
Yinede umut sarmalında
içdeki olumsuzlukları
Kapatmıyor zaman..

Yaralarımızı sardığımız,
umut kapıları yarına kırık
Hayatın acımasız zalim yüzü,
Körüklemeye devam ediyor!
Yaşam bezginliklerimizi!

Yılgınlıklarımız,
Korkularımızın susuşlarıyla
Esir ederken benliğimizi
Kalleşliğin kıskacı
Derin yaralar acıyor belleğimizde
İçimizde uçurumlar oluşuyor...

Gayrı hayata bakışlarımız
Dibi görünmeyen uçurumlar gibi
Yaşatır hayatı acıların beşiğinde,
Suçluluk duygularımız ağır basar
Ezer gecer bizi kendi içimizde...

Kabuk tutmayan yaralarımız kanarken!
Gözyaşlarımız
Duygularımıza tercüman olur,
Dilimizde ıslak kalan cümleler,
gözyaşlarımıza saklanır
Sessiz ve usulca dökülüp gider
Hıckırıklara boğulduğu
iç denizimize.....

#OzanVurguniŞair.