ÇANAKKALE

Çanakkale, askerin harman olduğu yerdi,
Bayrağın hakkı için baba oğul can verdi.

Çanakkale içinde dardı aynalı çarşı,
Yiğitler sefer olup gitti düşmana karşı.

Boğazlar kan ağladı, savruldu gövde bacak,
Toprağı kan suladı, söndü binlerce ocak.

Ecnebisi urumu sardılar yedi koldan,
Geçilmez Çanakkale, ayrılmaz İstanbul’dan.

Silahsızdı Mehmet’im, siperdi bile bile,
Allah, dedi yürüdü, vâdiler geldi dile.

Cem olduk büyük küçük, savunduk bu vatanı,
Aziz bildik toprakta, toprak için yatanı.

Geldiği gibi gitti düşman Anadolu’dan,
Şüheda kanlarıyla, geçtik Gelibolu’dan.

Yürüdü, fersah fersah, elli yedinci alay,
Ya istiklal ya ölüm, dönülmez kolay kolay.

Savaş değil, barıştı, cihanda dileğimiz,
Dünya ayağa kalksa, bükülmez bileğimiz.

Gökten bomba yağarken, yerde gül açıyordu,
Şehidim kanatlanıp Mevla’ya uçuyordu.

Dalgalan şanlı hilal, sonsuza dek yurdumda,
Türkün gurur kaynağı, nadidesin ordumda.

Yürü ey Türk milleti hedefiniz Akdeniz.
Geçilmez Çanakkale mezar olur gök, deniz...


Rabia BARIŞ