ADNAN MENDERES


Öyle bir insandın yurt ocağına,
Başını vatana vererek gittin.
Suçsuz götürdüler darağacına,
Ben kırgın değilim diyerek gittin.

Oysa hizmet için çıkmıştın yola,
Sevdirdin kendini beşte dört kula,
Böylesi bir ölüm acep var mola,
Dostlar üzülmesin diyerek gittin.

İnancın, imanın tamdı Allah’a,
Kendini adadın Sebilillaha,
Senin gibi lider yoktu Billah’a,
Ölüm borcumuzdur diyerek gittin.

Parti Demokrattı kendin Demokrat,
Vatının gözünde aşılmaz serhat,
Cennetten dünyaya kurdun da bir hat,
Hakk’a gidiyorum diyerek gittin.

Yirmi yedi Mayıs kara bir gündü,
Şöyle bir baktım da o daha dündü,
O gün senin için ölüm düğündü,
Huzur içindeyim diyerek gittin.

İnanmadın fitne idam edecek,
Kim derdi ki vekil ipe gidecek,
Bu millet arkandan gönül dökecek,
Kader böyle imiş diyerek gittin.

Gelmesin kimseye böyle bir ölüm,
Ahreti mükâfat dünyası zulüm,
Bu ölüme cevaz vermedi ilim,
Allah bizimledir diyerek gittin.

Rabia BARIŞ